[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]
Ikatlong Linggo ng Kwaresma Taon K
Pebrero 28, 2016

MAY “K” KA BA?

Noong bata pa si Sabel, ika nga, ang Royal Tru-Orange ay merong pulp bits daw. At tunay ngang merong parang tunay na kahel sa inuming nabanggit. Ang totoo ay may patunay, may nakikita at nalalasap na anumang nagbibigay patotoo sa sinasabing tunay na orange.

Noong nagpakilala ang Panginoon kay Moises, may katumbas ng pulp bits. May apoy na nagdaig na hindi nauubos. Nagpamalas ang Diyos sa anyo ng apoy sa palumpong na hindi natutupok. Pero hindi apoy ang aking paksa sa pagninilay na ito.

Ang gusto ko sanang bigyang-pansin sa araw na ito ay ang KALINGA AT KATUBUSAN na dulot ng Diyos na siyang dahilan kung bakit siya nagpakita kay Moises. Malinaw ito sa unang pagbasa. Nakita raw, aniya, ng Diyos ang matinding paghihirap ng mga Israelita sa mga kamay ng mga Egipcio. Narinig daw niya, diumano, ang kanilang mga iyak at pighati. Kung kaya’t hindi siya nag-atubiling bumaba upang sila ay iligtas.

Ito ang tunay na pag-ibig ng Diyos … parang Royal tru-orange. May pulp bits. May patunay. May patotoo. Pero hindi lamang katotohanan ang hatid sa unang pagbasa. May isa pang K – KALINGA.

Sinugo ng Diyos si Moises. At nang tanungin ni Moises kung sino siya, sinabi niya: Ako’y si Ako nga. Sabihin mong sinugo ka ni Ako Nga , ng Diyos ng iyong mga ninuno, ng Diyos nina Abraham, Isaac at Jacob.”

Ang kalingang ito ay bunga, hindi lamang ng mga katagang madamdamin, kundi bunga ng tunay na awa at habag ng Diyos. “Kay ganda ng kalooban, mahabagin itong Diyos, kung magalit ay banayad, kung umibig nama’y lubos.”

Pero ang tunay na kalinga ay meron rin karampatang tungkulin – ang pananagutan. Ito naman ang sabi ni Pablo sa mga taga Corinto: “Ang mga nangyaring ito ay babala sa atin upang huwag tayong magnasa ng mga masasamang bagay, gaya ng ginawa nila.” Ang pag-ibig rin natin sa Diyos ay dapat tunay, hindi lang dama. May K rin – katotohahan, na katumbas ng pulp bits.

Noong kami ay mga bata pa, may isang malaking lalaking bigla na lamang dumating sa aming maliiit at tahimik na bayan. Wala siyang matuluyan. Hindi niya alam ang kanyang pinagmulan. Ang alam lamang niya ay tumakas siya sa Death march sa Bataan, at liban dito ay wala na siyang ibang natatandaan sa sarili. Ang Kakang Gorio ay dumating na lamang sa aming bahay at humingi ng tulong sa mga magulang ko.

Pinatuloy siya sa amin. At ang kapalit ng pagmamahal at kalinga na ipinagkaloob sa kaniya ay ang masipag at masinop niyang pagtulong sa sinasaka ng aking Ama sa Tagaytay. Naging masipag siya at mapagmalasakit. Nagsikhay at nagbanat ng buto, bukod sa nag-alaga sa aming mga bata.

Ang kalinga at pagmamahal na tinanggap niya ay namunga ng pagmamalasakit. Tulad ng punong igos na inalagaan, siya ay nagsukli ng bunga, at nagpamalas ng tunay na pag-ibig na may K – karangalan, katapatan, kasipagan at pagmamalasakit sa aming pamilya.

Hindi na kailangang taningan ng mga magulang ko ang Kakang Gorio. Namunga siya nang marami. Isa siyang malinaw na halimbawa ng hinihingi sa atin ngayon ng Diyos – ang mamunga dahil sa K ng Diyos. Dahil sa kalinga at malasakit ng Diyos, tayo ay hinihingan rin ng bunga para sa ibang tao at para sa daigdig na iniikutan natin.

Sabi natin matapos ng unang pagbasa: Ang ating mahabaging Diyos ay nagmamagandang-loob. Nagpakita siya ng K – kalinga at katapatan sa kanyang mga kinilala bilang mga anak ni Abraham.

Ano ang sukli natin sa kanya? Ano ang bunga ng lahat ng ito para sa ikabubuti ng ibang tao? May K rin ba tayo?