frchito

Posts Tagged ‘Homiliya sa Tagalog Taon B’

, , ,

ANG TUNAY NA DAPAT ITANGI, ITABI, AT IWAKSI!

In Uncategorized on Setyembre 26, 2015 at 11:42

[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Ika-26 na Linggo_KP_B

Setyembre 27, 2015

ANG TUNAY NA DAPAT ITANGI, ITABI AT IWAKSI!

Wala pa akong alam na relihiyon na hindi nagsabing walang ibang taong hindi nila kapanalig ang maliligtas. Lalu na ang mga terorista, na nagpupunla ng lagim sa lahat ng lugar sa buong mundo sa ngalan ng diyos nila at sa ngalan ng kanilang relihiyon.

Kasama na rito ang isang may bagong sine ipalalabas sa isang buwan. Tiyak akong meron silang hindi sasabihin, at meron naman silang pagagarbohin o kaya bibigyang-diin kahit malayo sa katotohanan.

Hindi rin naiba ang mga kasama ni Moises. Pinagdiskitahan nila si Eldad at Medad, sapagka’t kahit hindi sila kasama sa orihinal na bilang ay nagbigay propesiya ang dalawa, nang walang lisensya, ika nga.

Pero hindi lamang ito ang okasyon ng pagtatangi-tangi ng tao at pagtingin nang mababa sa kapwa. Nariyan ang mga nakaririwasa sa buhay na mababa ang tingin sa mga dukha, tulad nang sinabi ni Santiago sa ikalawang pagbasa.

Mismong ang mga disipulo ni Kristo Jesus ay nabahiran ng parehong pagtatangi. Umangal ang isa sa kanila sapagka’t mayroon daw na hindi nila kabilang na nagpapalayas ng demonyo sa ngalan ng Panginoon.

Tayo nga namang mga taong hangal at makasalanan. Kasama ako sa larangang ito. Kabilang ako sa mga mapangmata at mapagtangi. Kabilang rin ako sa mga medyo mainggitin at hindi makatiis na mayroong umaangat sa atin.

Medyo malagim ang payo ng Panginoon. Putulin daw natin ang kamay o paa kung ito ang naghahatid sa kasalanan at kayabangan. Bagama’t ito ay isang talinghaga na hindi naman dapat unawain nang tahasan at gawin ayon sa titik na binabanggit, ito ay may malalim na kahulugan na dapat limiin ng lahat … kasama ako, ikaw, at tayong lahat.

Malimit, mali ang pinuputol natin. Talbos lang, ika nga. Kapag talbos lang ng kamote ang puputulin, at hindi ang ugat, walang mangyayari. Lalago at lalago pa rin ang kamote. Marami sa atin ay nagdidiyeta. Bawas dito; bawas doon. Konting alak, konting taba lang, pero tuloy ang pagbili ng baboy, bacon, wine at beer. Bawas ngayon, kaing lubos at wagas bukas. Pigil ngayon; bigay-hilig bukas at makalawa.

Bawas muna ang inggit sa kapit-bahay na may magarang bagong kotse. Bawas tsismes muna ngayon at wag pag-usapan ang buhay ng may buhay ngayon; panay pula at backstabbing naman ulit bukas.

Parang tanggal talbos lamang, putol lamang ng suloy, pero patuloy ang paglago ng ugat at ng puno.

Ugat at puno ang tinutukoy ng Panginoon, hindi talbos. At ang ugat at puno ng lahat ay nasa puso ng tao, wala sa kamay at daliri. Hindi tayo tiyak na maliligtas kung isasara natin ang pinto ng langit sa lahat ng hindi natin kakosa, kakampi o kapanalig, tulad nang hindi tataas ang rating ng kabilang estasyon, kung wala tayong alam gawin kundi siraan ang kabila.

Sabi nga ni Kahlil Gibran, iligtas nyo ako sa isang taong gumagawa ng sariling pader, sa pamamagitan ng paninira ng bakod sa kabila.

Hindi nagiging tama ang isang relihiyon at pananampalataya sa pamamagitan ng pagdedeklarang mali ang lahat ng iba.

Ito ang dapat itangi, itabi at iwaksi … ang namumugad sa puso ng bawat tao … ang kasalanang nag-uugat sa pagnanasa at kawalang kasiyahan sa kung ano ang mayroon kang kaloob ng Poong Maykapal.

Huwag magtangi. Huwag magsaisang-tabi. Magwaksi … mula sa kalooban, hindi sa labasan.

Advertisement

, , , ,

MILAGRO NG KAGALINGAN AT KABUUAN

In Uncategorized on Setyembre 5, 2015 at 09:06

images

[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Ika-23 Linggo ng Taon B

Setyembre 6, 2015

MILAGRO NG KAGALINGAN

Noong bata kami, sanay kami sa hatian. May tawag pa nga kami doon – hating kapatid. Lahat ng bagay ay dapat hatiin: Coke, tinapay, sandwich, tsokolate, atbp. Bihasa ang mga Pinoy sa katotohanang ang paghahati ay bahagi ng pang-araw-araw na buhay.

Pero hindi kaila sa lahat, na ang gusto lagi natin ay buo. Ayaw natin ng may kahati. Gusto nating buong-buo natin kakainin ang hamburjer. At sapagka’t ayaw nating may balikan sa bote ng Royal tru-orange, mas gusto natin na wala tayong dapat hatian sa bote ng Royal.

Kapag takot tayo, hindi tayo ganap. Hindi tayo buo. May kulang o may labis. Kulang tayo sa enerhiya kapag takot, o sobra sa kutob ng dibdib. Ito ang payo ni Isaias sa unang pagbasa: ang manatiling malakas ang loob, sapagka’t ang Diyos ang magliligtas.

Kung tayo ay nagtatangi ng kapwa, o iba ang tinitingnan at iba rin ang tinititigan, hindi rin tayo ganap. Hindi rin tayo buo. Basag ang ating pakikitungo sa kapwa, sapagkat iba ang tingin natin sa kanila. Ito rin ang turo ni Santiago – ang tumingin sa kapwa tulad ng pagtingin ng Diyos sa kanila.

Malinaw na hindi buo at ganap ang taong pipi at bingi. Kulang siya sa pandinig, at kulang rin sa pananalita. Pero, di miminsan na mas masahol pa ang kakulangan ko kapag wala akong pasensya na makipag-usap sa kanila sapagkat ayaw kong ulitin ng dalawang beses ang lahat ng aking sinasabi.

Sa araw na ito, hindi ang pipi at bingi ang pakay ng aking pagninilay, kundi ako mismo.

Ako ang takot at hindi buo ang kalooban. Takot akong gawin ang tama, para hindi mapulaan ng kapwa. Takot akong kumilos at magsalita nang ayon sa turo ng Ebanghelyo upang hindi ako tugisin ng mga kalaban ng Santa Iglesya.

Ako ang may itinatangi at hindi pinapansin at pinahahalagahang grupo ng tao. Hindi ko pansin ang mga nagdarahop. Hindi ko lubos pinagmamalasakitan ang mga naiiwan sa lipunan, ang mga walang malay, ang mga walang kapangyarihan, at mga walang masulingan.

Ako, ikaw … tayong lahat … ang mga bagong bulag, pipi, at bingi.

Pero ngayon rin, tulad ng nakatuon ang isipan ko sa sariling kakulangan, sa sariling kawalan ng kaganapan at kabuuan, nakatuon rin ang pansin ko sa Diyos na mahabagin na handa laging gumawa ng milagro ng kaganapan at kagalingan.

Opo! Siya ang dakilang tagapagpagaling. Siya ang kailangan ko upang magtamasa ng ganap at tunay na kagalingan. Tanging Siya ang may hatid na mensahe ng kaganapan at kabuuan.

Hindi na dapat ako magbingi-bingihan. Hindi na dapat ako magpipi-pipihan. Panahon na upang ibukas ang puso, damdamin at kaisipan. Panahon na upang buksan ang bibig at magpatunay: “Kaluluwa ko, iyong purihin ang Panginoong butihin!”