[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]
Ika-22 Linggo ng Taon – B
Agosto 30, 2015
PORMA, PAKIRAMDAM, PAGGAWA
Medyo mahirap ang pangaral ngayon. Tagos to the max, ika nga. May tama at kurot sa puso at damdamin. Payo ni Moises sa mga Israelita ay ito: “unawain ninyong mabuti at sundin ang tuntuning itinuturo ko sa inyo.” Dalawang beses pa inulit: “Unawain ninyo ito at sunding mabuti.”
Mahirap ito lusutan. Hindi rin ito tinantanan ni Santiago na nagdagdag pa: “Huwag lang daw pakinggan, kundi isagawa.” Gawa, hindi ngawa, ika nga.
Ito ang isa sa mga uso ngayon … panay pa-cute … puro pabebe … puro porma, kahit wala namang sustansiya. Kapag SONA, talaga namang pag narinig mo ang talumpati na sinulat ng ibang tao, pakiramdam mo lutas na ang lahat ng problema ng bansa. Pero, sa araw-araw na ginawa ng Diyos, trapik na nga at lahat, ay mayroon pang mga pabebe at pasaway, una sa Padre Faura, at tapos ay sa EDSA.
May alam akong grupo na bihasa sa ganitong panlilinlang … ang mga Eskriba at Pariseo. Sanay sila sa porma. Sanay sila sa drama. Kapag hugasan ng kamay at batas tungkol sa anik-anik na bagay, sumangguni kayo sa mga Pariseo. Pati kng ilang hakbang ang puedeng gawin ng isang tao sa araw ng Sabado, alam nila. At hind puede sa kanila ang pawisik-wisik. At pag hindi ka sumunod sa titik ng batas ay talagang makasalanan ka.
Hmmm … malinis ang labas, pero marumi ang loob?
Iyan ang napapala natin kapag porma lang at damdamin ang pakay natin.
Nais kong isipin na ang turo ng pagbasa ngayon ay akmang-akma sa buhay nating lahat. Lahat tayo ay naging ipokrito sa buhay natin. Lahat tayo ay nagdaaan sa panahong puro pa-show ang asta natin. Lahat tayo ay nag-asam magkaroon ng signature items para umangat ang pogi points natin. Lahat tayo ay nag-isip gumawa ng hakbang upang mapuri tayo at mabigyan ng parangal, kahit na ang nagawa natin ay walang timbang sapagka’t ampaw lang, tulad ng mga kalsadang kapag inulan ay parang popcorn na bumubusa at nabubutas.
Malaki ang tama nitong lahat sa akin ngayon. Mahirap lansihin. Mahirap ilagan. Nanunuot sa kasu-kasuan. Sa looban … sa kaibuturan …
At ito ang para sa ating lahat na puro porma at pabebe at pa-cute lang ang pakay … “Hindi ang pumapasok sa bibig ng tao ang nakapagpaparumi sa kanya sa mata ng Diyos, kundi ang mga nagmumula sa kanya. Sapagkat sa loob – sa puso ng tao- nagmumula ang masasamang isipang nag-uudyok sa kanya …”
Wag tayong masiyahan sa porma at pakiramdam lang. Dapat na ito ay mauwi at magbunga sa paggawa.
Walang short-cut sa buhay ng tao. Walang instant. Walang nakukuha sa pabebe o pa-cute. Ang lahat ay pinaghihirapan, at hindi nakukuha sa porma, pakiramdam, kundi sa paggawa.
Guilty much? Welcome to the club of saints and sinners!