frchito

Archive for Pebrero, 2013|Monthly archive page

, ,

MAGBUNGA, KUNDI AY PUTULIN!

In Catholic Homily, Homily in Tagalog, Kwaresma, Tagalog Sunday Reflections, Taon K on Pebrero 28, 2013 at 17:05

Ikatlong Linggo ng Kwaresma Taon K

MiracleofthefigMarso 3, 2013

Mga Pagbasa: Ex 3:1-8a, 13-15 / 1 Cor 10:1-6, 10-12 / Lucas 13:1-9

MAGBUNGA O PUTULIN!

Medyo mahirap intindihin ang ebanghelyo sa araw na ito. May halong konting tila pananakot, subali’t may hibla rin ng katotohanan. Sino ba sa atin ang hindi umasa na magbunga ang pagsisikap natin, anuman iyon? Sino sa atin ang hindi umasang tumanggap ng magandang grado, lalu na’t pinagpuyatan natin ang aralin? Sinong magsasaka ang hindi naghanap ng bunga matapos gawin ang lahat para itanim at palaguin ang bungang-kahoy?

Lahat tayo ay may ideya kung ano ang pagtitimpi. Sa dinami-dami ng mga kabulastugang nagawa natin noong bata, di ba’t hanga tayo sa mga magulang na nagtimpi, nagtiis, at nagpigil ng sarili upang tayo ay mamulat, matuto, at mapalaki nang tama? Sino sa atin ang hindi humanga sa ating magulang na isusubo na lamang nila at sukat ang pagkain, ay ibibigay pa sa atin? Sino ang hindi natuwa na tayo ay pinagpasensyahan, at pinagbigyan sapagka’t tayo ay bata lamang?

Ang lahat ng ito ay may katotohanan at may kinalaman sa buhay natin. Matiisin ang Diyos … mapagtimpi … mahinahon … at hindi pabigla-bigla.

Dalawang bagay ang tila paalaala sa atin ng ebanghelyo ngayon. Una, matapos ikwento ang nangyaring malagim sa mga Galileo na pinaslang ni Pilato, at sa 18 kataong nadaganan ng bato sa Siloam, isang babala ang turo sa atin … na kung hindi tayo magbabalik-loob ay malamang na sapitin rin natin ang sinapit nila. Ikalawa ay galing sa puno ng igos. Dapat raw magbunga, at may hangganan ang paghihintay.

Nakatatakot … nakababahala … pero totoo at makahulugan, bilang isang paalalang dinaan sa isang uri ng golpe de gulat.

Pero di ba totoo rin na tayo ay pasaway? Di ba totoo rin na sa kabila ng paulit-ulit na trahedya ay patuloy pa rin ang pagwasak natin sa kalikasan? Di ba totoong kahit na naganap na ang Ondoy at Sendong at Pablo … ang Ormoc, ang Ginsaugon, Leyte, at ang Cherry Hills Subdivision ay patuloy pa rin tayong nagwawalang bahala? Di ba totoong tayo ay maigsi ang alaala, at madaling lumimot?

Pwes! Ang araw na ito ay puno ng paalaala, kahit na sa pamamaraang golpe de gulat. Ang lahat ay may hangganan. Pati nga ang salop ni Fernando Poe Jr ay pag napuno ay kinakalos. Ang lahat ay may katapusan. Pati nga mga eroplano sa America ay nagreretiro sa disyerto ng Mojave sa Nevada. Pati mga mahinahong tao ay nabubugnot rin, at nauubusan rin ng pasensya.

At ito ang mahalagang pagunita sa atin … Mahinahon ang Diyos. Matiisin. Mapagtimpi at mapagpatawad. Pero nagsasawa rin ang may arin ng puno ng igos, kung walang bungang dulot at hatid.

Pumapatak ang metro ika nga. Dumadaloy ang panahon, at pati mga ilog ay natutuyo at pati mga halaman ay nagpapahinga rin, kumbaga.

Iisa ang diwang pagunita ng lahat ng ito sa atin. May hangganan ang lahat. At ang buhay ng tao ay may wakas. May pagsusulit at pagtutuos. Hindi araw-araw ay pasko, sabi nga.

Siguro ay tama lang na ating isaisip ngayon at sa lahat ng araw ng kwaresma …

Magbunga o putulin! Anong bunga ang nakikita sa buhay natin?

 

Advertisement

, , , ,

MANALIG, TUMULAD, AT MAKINIG

In Catholic Homily, Kwaresma, Lingguhang Pagninilay sa Ebanghelyo, Taon K on Pebrero 20, 2013 at 21:11

Transfiguration-of-Jesus-greek-iconIkalawang Linggo ng Kwaresma (K)

Pebrero 24, 2013

Mga Pagbasa: Gen 15:5-12, 17-18 / Fil 3:17 – 4:1 / Lucas 9:28b-36

MANALIG, TUMULAD, AT MAKINIG

Pananalig ang nilalaman ng mga pagbasa ngayon. Sa unang pagbasa, muli tayong pinakitaan ng kung ano ang pananalig – ang paniniwala sa pangako ng Diyos na binitiwan kay Abram. Kung gaano raw karami ang bituin sa langit, ay ganoon din ang kanyang magiging angkan. Sa pagsunod ni Abram ay isang dakilang kasunduan ang naganap: “Nangangako ako na ibibigay sa lahi mo ang lupaing ito, mula sa hanggahan ng Egipto hanggang sa ilog Eufrates.”

Pero sinumang may sabing ang pagsunod sa Diyos ng pangako ay isang parang paglalakbay sa ilalim ng buwan ay hindi nauunawaan ang tunay na buhay. Malayo ito sa katotohanan. Kapag ang Diyos ang tumawag, ay laging may kapalit na halaga, may kabayaran, nguni’t mayroon ring dakilang gantimpalang naghihintay.

Ito naman ang turo ni Pablo sa ikalawang pagbasa. Hindi gaanong kadali ang sumunod sa Diyos, hindi katulad ng “tuwid na daan,” na kung ipagmakaingay sa mga talumpati ay parang napakadaling isagawa. Pero hindi ito ang sinasabi ni Pablo na nagwika: “magpakatatag kayo,” aniya, “sa inyong pamumuhay na nakaugnay sa Panginoon.”

Ito naman ang tanong natin: May karapatan nga ba si Pablo mangaral nang ganuon? Sa palagay nyo ba hindi pa sapat na siya ay makulong, na siya ay hagupitin, at makaranas ng ilang sakuna sa karagatan? Hindi pa ba ito sapat na patunay na nalalaman ni Pablo ang kanyang mga sinasabi tungkol sa paghihirap na pinagdadaanan ng tagasunod ng Diyos? Ano pa ang kabuluhan ng kanyang paanyaya sa lahat: “Magkaisa kayong tumulad sa mga halimbawang ipinakita ko sa inyo.”

Dumako naman tayo sa buhay natin ngayon. Tayong mga Katoliko, at kayong mga nagsisibasa nito ay nagdadaan sa napakaraming pagsubok. Huwag lang kayo manindigan sa katotohanang turo ng simbahan at kayo’y kagya’t makakaranas ng sari-saring batikos at pangungutya. Subukan ninyong mangaral o magwika lamang sa panig ng Simbahan, at paniguradong kayo ay pagbibintangan ng pagiging tuta ng Santo Papa, o naniniwala sa isang banyagang bansa na pinamumunuan ng Santo Papa sa Roma. Idipensa ninyo ang buhay sa sinapupunan at kayo ay dagling tatawaging makaluma at laban sa agham at sa paglaganap ng lipunan. Ang higit na masahol ay ito pa … mga tuta kayo diumano ni Damaso.

Ano ang bunga ng lahat ng ito? Mahirap ngayon manalig. At lalong mahirap panindigan ang pananalig. Mahirap rin ang manatiling gising, tulad ng naranasan ng tatlong disipulo – sa tuktok ng bundok. Mahirap ang manalangin sa gitna ng samut-saring mga pagsubok. Pero dito naganap, sa konteksto ng panalangin, ang dakilang tanda na siya rin nating inaasam, hinihintay, at balang araw, ay makakamit, ayon sa pangako ng Diyos.

Nagbagong anyo si Kristo, at natunghayan nila ang luwalhating sa kanila rin ay nakalaan, sa ating lahat na sumasampalataya.

Ano ngayon ang dapat nating gawin? Sa mga sandaling ito na inuusig ang pananampalataya natin, iisa ang tinutumbok ng tatlong pagbasa … Manalig tulad ni Abram … tularan ang halimbawa ni Pablo at magpakatatag … Higit sa lahat, matutong makinig … matutong tumalima … “Ito ang aking Anak, ang aking hinirang. Siya ang inyong pakinggan.”