Ika-18 Linggo ng Taon sa Karaniwang Panahon (Taon K)
TAMANG PANINGIN, WASTONG PAGTURING
Mahalaga para sa atin ang makakita nang malinaw. Mahirap mamili sa gabi lalu na’t
malabo ang ilaw. Mahirap maaninag ang tunay na kulay ng tela. Mahirap makilatis ang
tunay na kagandahan ng anumang ating gustong bilihin. Sa panahon natin, mahalaga na
mabasa natin ang lahat ng nakasulat sa mga tarheta … ng gamot, ng pagkain, ng
anumang gamit pambahay o saan man. Kamakailan ay naging malaking balita sa
Pilipinas ang mga pagkaing gawa sa China. Delikado raw … may halong formalin na
alam ng lahat ay gamit pang embalsamo ng mga patay.
Lubhang mahalaga na marunong tayong tumingin at kumilatis. Lubhang kinakailangan
na mayroon tayong tamang salamin upang makilatis ang lahat ng bagay sa daigdig natin.
Lubhang kinakailangang malinaw ang ating mata una sa lahat. Nguni’t higit sa lahat ay
kinakailangang ang nakikita natin at natutunghayan ay tama. Linaw ng mata at linaw ng
paningin ang binabanggit natin.
Subali’t alam natin na may iba-ibang uri ng kabulagan sa buhay natin. Tingnan natin ang
ilang halimbawa mula sa mga pagbasa sa araw na ito.
Sabi ni Kohelet sa taong ang pakay ng buo niyang buhay ay mag-ipon ng yaman:
“Walang kabuluhan … walang kakabu-kabuluhan.” Sa orihinal na salita sa Hebreo, ang
ginamit na salita ay may kinalaman sa hamog na madaling maglaho. Ang pagpapahalaga
sa yaman at pag-iipon ng bagay na material, ayon kay Kohelet, ay parang pag-iipon ng
hamog na hindi nagtatagal. Naalala ko tuloy noong kami ay mga bata na unang
nakatuntong sa Baguio City. Talagang malamig pa noon sa Baguio. Tuwang-tuwa kami
sa hamog. Pag humihinga at nagsasalita ay nakikita namin ang hininga … umuusok pa.
Sa aming pagkabata ay naisip naming isabote ang hamog upang iuwi sa Maynila. Subali’t
ang maglagay sa bote ng hamog ay walang iniwan sa sinasabi ni Kohelet: “Walang
kabuluhan … walang kakabu-kabuluhan.”
Ito rin ang paksa ng ebanghelyo ayon kay Lucas. Isang tao ang humiling kay Jesus na
mamagitan sa kanyang kapatid upang partihin ang mana nilang magkapatid. Naging
simulain ito ng isang mahalagang pangaral tungkol sa katakawan na tinawag ni Pablo sa
sulat sa mga taga Colosa na isang uri ng idolatria o pagsamba sa diyus-diyosan. “Ingatan
ninyo na hindi kayo matangay ng katakawan, sapagka’t bagama’t ikaw ay mayaman, ang
buhay mo ay hindi nababatay sa pagkakamal ng ari-arian.”
Ang pagkabulag ay pagkawala ng wastong paningin. Sa linguahe ng kompyuter, what
you see is what you get, ika nga (WYSIWYG). Kung ang mata ay nalalambungan, hindi
tama ang paningin, mali ang dating sa mga matang natatakpan sa harap ng katotohanan.
Kung mali ang paningin, hindi rin wasto ang pagturing. Hindi tama ang pagpapahalaga.
Hindi angkop ang pagkilatis sa mga bagay-bagay. Kung ano ang tingin ay siyang turing.
Kung ang tingin mo sa bakal ay ginto, ang turing mo ay ginto, kasing halaga ng ginto.
Kung ang tingin mo ay yero lamang, ang turing mo ay halagang yero lamang. Kung ang
tingin mo ay puwet lang ng baso ang bato sa singsing, ang turing mo ay katumbas lamang
ng puwet ng baso. What you see is what you get.
Ang Panginoong Jesus ay isa ring manggagamot. Tinitingnan niya ngayon kung anong
uri ng mata mayroon tayo. Tama ba ang ating pagtingin? Tama ba ang nakikita natin? At
higit sa lahat … wasto ba ang ating turing?
Kay daming bulag, pipi, at bingi sa ating lipunan noong panahon pa ni Freddie Aguilar at
magpahangga ngayon. Palpak ang ating paningin. Kay raming nagbibigay pahalaga sa
hamog na narito ngayon at mamaya ay wala na. Ilan sa aking mga kakilala ang dati-rati
ay nagkakamal ng maraming pera ngunit ngayon ay salat na salat? Ilan ang mga tao sa
bayan natin na nabubuhay na wari baga’y tanging salapi at yaman lamang ang kanilang
pakay sa buhay? Ilan ang mga politikong ginagawang daan sa pagpapayaman nang higit
ang tinatawag nilang paglilingkod sa bayan? Hindi kaila sa marami na ang ating mga
sundalo ay namamatay, hindi lamang dahil sa bala kundi sa kakulangan ng pagkain at
wastong gamit. May nakapagsabi sa akin na ang budget para sa pagkaing pang-araw-
araw ng mga sundalo ay kulang sa kalahati ang napapakinabangan nila sapagka’t
ibinubulsa ng mga nasa itaas.
Laganap ang kabulagan sa ating lipunan.
Tayo man ay mga bulag, pipi, at bingi rin sa ating pananampalataya. Inilalagay natin sa
unang hanay ang dapat sana ay nasa bandang hulihan. Inuuna natin, hindi ang wastong
pagpapahalaga bagkus ang ating makasariling pagpapahalaga. Ang galing ng
kompanyang nagpangalan sa kanilang sarili ng FAMILY FIRST, INC. Bago ang iba,
tayo muna. Ang Pilipinas, sabi ng isang tanyag na manunulat ay isang malaking anarkiya
ng mga pamilya. Ang pamilya ang puno at dulo ng lahat. Pag pamilya ang pinag-
uusapan, walang mali sa nakaw … walang mali ang katiwalian o korupsyon. Butas ang
batas kapag pamilya ang pinag-uusapan. Okey hindi sumunod ng batas, kasi
pangangailangan ng pamilya ang nakataya.
Itong maling paningin na ito ang dahilan kung bakit tayo number one sa korupsyon sa
buong Asia. Ito ang dahilan kung bakit para sa mga tiwaling politico, walang sapat at
tama na sa pagdaraya. Kung para sa pamilya ito, walang nakaw at walang mali. Butas ang
batas sa mga taong mali ang paningin, at mga taong bulag sa katotohanan at sa tama.
Tila masakit ang sinabi ng Panginoon sa taong humiling sa kanya. Subali’t hindi ibig
sabihin na masama ang maging mayaman. Hindi rin ibig sabihin na mainam ang maging
mahirap. Malayo ito sa sinasaad ng mga pagbasa. Ang mga mayayaman na yumaman sa
tamang paraan ay hindi masasamang tao. Ang mga mahihirap na sa kabila ng kanilang
kasalatan ay masayang nabubuhay ay hindi aba sa mata ng Panginoon. “Mapalad ang
mga dukha sa Espiritu, sapagka’t kanila ang kaharian ng langit.”
Ang pangaral ni Jesus ay hindi pagmamasama sa mayaman. Hindi rin ito pagsasabing
mas mainam ang manatiling mahirap. Ang pinupuntirya ng Panginoon ay kung tama ang
ating pagpapahalaga, kung wasto ang ating ginagamit na salaming pananaw, at kung alam
natin ang mga bagay na dapat natin pahalagahan ng higit sa lahat, at alin ang dapat ilagay
sa ikalawa o ikatlong hanay ng ating pagpapahalaga.
Sapagka’t ang tamang paningin ay magbubunga sa wasto ring pagturing. What you see is
what you get.