frchito

Posts Tagged ‘Paghahanda sa Pasko’

, , ,

TUWID NA DAAN, O PATAG NA DAAN?

In Simbang Gabi 2015, Taon K, Uncategorized on Disyembre 22, 2015 at 17:02

long_straight_road-wallpaper-1024x1024SIMBANG GABI 2015   Ika-8 Araw

Disyembre 23, 2015

[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

TUWID NA DAAN O PATAG NA DAAN

Medyo nagsawa na ako sa katagang tuwid na daan. Halos araw-araw ay narinig ko sa mga nagdaang taon. Hindi ko sinasabing hindi ito tama. Wala tayong dapat pag-awayan sa konsepto ng tuwid na daan.

Sa katunayan, daan ang paksa ng mga pagbasa ngayon. At daan ang naging imahe ng paghahanda sa pagdatal ng Manliligtas. Ito ang paksa ng pagbasa mula sa hula ni Propeta Malaquias.

Ang puno at dulo ng mensahe ni Malaquias ay ito: Isusugo ng Diyos ang isang tagapaghatid na maghahanda ng kanyang daraanan. Di magluluwat at siya ay darating.

Naghihintay na naman ang ating bayan para sa pagbabago. Ilang dekada na tayong naghihintay ng pagbabago. Tuwing magkakaroon ng bagong pinuno, ang puso ng bawat Pilipino ay puno ng pag-asa na darating ang tunay na pagbabago.

Subali’t ilan na ang nagdaan. Ilan ang nangako. Ilan na ang nagpasimula ng kung ano-anong slogan. Pero magpahanggang ngayon ay luma pa ring kalakaran ang namamayani.

Meron kayang kulang sa tuwid na daan, daan ng pagbabago, daan ng katuparan o patag na daan? Isa itong malaking palaisipan para sa lahat.

Kung ating titingnan ang nilalaman ng mga pangakong binitiwan ng mga propeta, hindi daan ang binibigyang-pokus, kundi ang mensaherong maghahanda sa daraanan ng Panginoon. Hindi nangako ang Diyos sa pamamagitan ng propeta ng isang bagong highway, o bagong MRT or LRT, kundi ng isang taong magliligtas sa mga tao, hindi sa mga kalye.

Ang ibig sabihin nito ay napakasimple. Hindi ang daan ang dapat baguhin kundi ang mga gumagawa ng daan, tuwid man o baluktot o patag o baku-bako. Sa ibang salita, ang pagbabago ay napapaloob sa konsiyensya at kamalayan muna ng tao, bago ito mailatag sa kalye, sa buhay, sa gobyerno o sa lipunang pangkalahatan.

Dito ngayon tayo papasok lahat. Ang daan ay hindi mahalaga. Pero ang maghahanda sa daraanan ang mahalaga. Ang tao, hindi ang kanyang kasuotan o kabahayan ang dapat bigyang-diin. At matuwid man o lapat man ang daan, kung ang kalooban o moralidad ng tao ay baluktot, ay wala pa rin tayo mararating.

Posible ba kaya itong aking sinasabi?

Iyan ang mahalagang turo ng Banal na Kasulatan. Hindi perpekto si Samuel. Hindi perpekto si Hannah, si Zacarias, na kaya napipi ay hindi lubos na nagtiwala. Walang sinuman sa Biblia ang isinilang na santo. Wala sinuman sa namuno sa Israel ang nagising na banal. Pero ang lahat ay nagbago, nagsikap, nagpunyagi, at nagtagumpay sa tulong ng biyaya ng Diyos.

Kasama rito si Zacarias at si Elizabet. Kasama sila sa mga nagsikap, nakinig, sumunod at naging daan ng pagbabago.

Tayong lahat ay mahina, marupok, madaling lumimot. Tayong lahat ay isinilang na may bahid ng kasalanan. Pero ito ang tandaan natin.

Tulad ni Juan Bautista ay inaasahan tayo maging daan, maging daluyan ng pagbabago. Hindi na kailangang umasa pa sa isa pang muling mangangako na padadakilain niya ang bayan natin.

Hala! Mag-a la Juan Bautista rin tayong lahat. Ihanda ang daraanan ng Panginoon. Huwag na tayong magtalo kung tuwid ba o lapat, basta’t ang mahalaga ay wasto, tapat, patag ay hindi baluktot.

Advertisement

, , , , ,

MATATAG, MANANATILI, MAGHAHARI, MAGPAKAILANMAN!

In Uncategorized on Disyembre 23, 2014 at 18:25

zechariah_and_john

Ika-9 na Araw ng Simbang Gabi

Disyembre 24, 2014

MATATAG, MANANATILI, MAGHAHARI, MAGPAKAILANMAN!

Kaming mga tigulang na (o damatan sa aming kapanahuhan) ay hindi na iba sa maraming mga slogan na minsang nagbigay sa amin ng pag-asa: bagong lipunan, bagong disiplina, matatag na republika, tuwid na daan, at marami pang iba. Ewan ko kung ano pa ang maiisip ng mga kinauukulan upang hubugin o linlangin ang taong-bayan sa hinaharap.

Di miminsan sa ating buhay na tayo ay nagtiwala sa isang matipuno, matikas, mabulalas, at magaling na pinuno upang tayo ay ihatid sa kasaganaan. Ang buong kasaysayan ay punong-puno ng mga magagaling na taong ito na nagbigay ng bagong pag-asa sa milyon-milyon o bilyon-bilyong mga tao: sina Alexander the Great, sina Julius Caesar, sina Hitler, Hirohito, at marami pang hinangaan at pinagkalooban ng tiwala ng balana.

Nguni’t ang parehong kasaysayan ay puno ng istorya ng kabiguan … mga dating matikas na haring di naglaon ay naging diktador, mapaniil, sakim at sabik pa sa dagdag na kapangyarihan.

Sabik tayo ang nag-aasam sa tunay na pinuno. Uhaw tayo at naghihintay sa pagdatal ng tunay na siyang maghahatid sa atin sa kaganapan at katuparan ng lahat ng ating mga hangarin, adhikain, at mithiin, hindi lamang sa kapakanang pang katawan, kundi, lalo’t higit sa pangkapakanang espiritwal.

Sa huling araw ng Simbang Gabi, nais ko sanang ipahatid sa inyo na ang Simbahan, ang Diyos, ang lahat ng mananampalataya kay Kristo ay kaisa ninyo sa inyong matimyas na pag-aasam at marubdob na pag-asa. Iyan ang unang magandang balita sa araw na ito.

Ang ikalawa ay ito … Iyan rin mismo ang pangarap at hangarin ng Diyos. Iyan rin mismo ang ipinangako niya kay David at lahat ng umasa at naghintay para sa isang matatag na kaharian, na hindi magagapi ninuman: “Magiging matatag ang iyong sambahayan, ang iyong kaharia’y hindi mawawaglit sa aking paningin at mananatili ang iyong trono.”

Naglaho na silang lahat. Si Hitler. Si Idi Amin. Si Duvalier, at marami pang ibang hindi na dapat pa banggitin. Nariyan ang nangako ng bagong lipunan. Nariyan ang nangako ng matatag na republika. Nariyan ang panay ang bigkas at banggit ng tuwid na daan … Ang lahat ay nauwi at nauuwi sa kabiguan.

Nguni’t hindi lahat. Binabawi ko ang aking sinabi. Hindi lahat, sapagka’t ang nangakong Diyos na nagbigay ng Tagapagligtas ay patuloy pa ring gumagawa, gumaganap, kumikilos, at nagbibigay katuparan sa lahat. Hindi lamang siya sinag ng bukang liwayway at araw ng kaligtasan. Siya ay liwanag ng sanlibutan na patuloy na nagtatanglaw sa ating daanan at tahakin. Patuloy pa rin kayong nagbabalik taon-taon upang mapagpala sa mga Simbang Gabi at sa araw ng Pasko. Patuloy pa rin kayong tumatanggap ng kaligtasang dulot niya sa kanyang pagparito sa hiwaga, sa biyaya, at sa kasaysayan.

Matatag ang bagong republika, hindi ni Adan, kundi ng bagong Adan, na si Kristo. Matatag ang sambahayang itinayo ng Diyos para sa angkan ni David. At ang katatagang ito at pangako ng walang patid na pagtulong mula sa Diyos ng pangako at Diyos ng katuparan, ay patuloy na namamayagpag. Hindi siya magagapi, at tulad ng sinabi natin noong isang araw, wala nang gagambala; wala nang mang-aapi, sapagka’t dakila ang ngalan ng Panginoon.

Masisisi mo ba si Zacarias na nagpadala sa agos ng damdamin at agos ng katiyakan nang kanyang ibinulalas: “Purihin ang Panginoong Diyos ng Israel! Sapagkat nilingap niya at pinalaya ang kanyang bayan, at nagpadala siya sa atin ng makapangyarihang tagapagligtas!”

Ano pa ang kailangang idagdag dito?