frchito

Archive for Setyembre, 2015|Monthly archive page

, , ,

ANG TUNAY NA DAPAT ITANGI, ITABI, AT IWAKSI!

In Uncategorized on Setyembre 26, 2015 at 11:42

[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Ika-26 na Linggo_KP_B

Setyembre 27, 2015

ANG TUNAY NA DAPAT ITANGI, ITABI AT IWAKSI!

Wala pa akong alam na relihiyon na hindi nagsabing walang ibang taong hindi nila kapanalig ang maliligtas. Lalu na ang mga terorista, na nagpupunla ng lagim sa lahat ng lugar sa buong mundo sa ngalan ng diyos nila at sa ngalan ng kanilang relihiyon.

Kasama na rito ang isang may bagong sine ipalalabas sa isang buwan. Tiyak akong meron silang hindi sasabihin, at meron naman silang pagagarbohin o kaya bibigyang-diin kahit malayo sa katotohanan.

Hindi rin naiba ang mga kasama ni Moises. Pinagdiskitahan nila si Eldad at Medad, sapagka’t kahit hindi sila kasama sa orihinal na bilang ay nagbigay propesiya ang dalawa, nang walang lisensya, ika nga.

Pero hindi lamang ito ang okasyon ng pagtatangi-tangi ng tao at pagtingin nang mababa sa kapwa. Nariyan ang mga nakaririwasa sa buhay na mababa ang tingin sa mga dukha, tulad nang sinabi ni Santiago sa ikalawang pagbasa.

Mismong ang mga disipulo ni Kristo Jesus ay nabahiran ng parehong pagtatangi. Umangal ang isa sa kanila sapagka’t mayroon daw na hindi nila kabilang na nagpapalayas ng demonyo sa ngalan ng Panginoon.

Tayo nga namang mga taong hangal at makasalanan. Kasama ako sa larangang ito. Kabilang ako sa mga mapangmata at mapagtangi. Kabilang rin ako sa mga medyo mainggitin at hindi makatiis na mayroong umaangat sa atin.

Medyo malagim ang payo ng Panginoon. Putulin daw natin ang kamay o paa kung ito ang naghahatid sa kasalanan at kayabangan. Bagama’t ito ay isang talinghaga na hindi naman dapat unawain nang tahasan at gawin ayon sa titik na binabanggit, ito ay may malalim na kahulugan na dapat limiin ng lahat … kasama ako, ikaw, at tayong lahat.

Malimit, mali ang pinuputol natin. Talbos lang, ika nga. Kapag talbos lang ng kamote ang puputulin, at hindi ang ugat, walang mangyayari. Lalago at lalago pa rin ang kamote. Marami sa atin ay nagdidiyeta. Bawas dito; bawas doon. Konting alak, konting taba lang, pero tuloy ang pagbili ng baboy, bacon, wine at beer. Bawas ngayon, kaing lubos at wagas bukas. Pigil ngayon; bigay-hilig bukas at makalawa.

Bawas muna ang inggit sa kapit-bahay na may magarang bagong kotse. Bawas tsismes muna ngayon at wag pag-usapan ang buhay ng may buhay ngayon; panay pula at backstabbing naman ulit bukas.

Parang tanggal talbos lamang, putol lamang ng suloy, pero patuloy ang paglago ng ugat at ng puno.

Ugat at puno ang tinutukoy ng Panginoon, hindi talbos. At ang ugat at puno ng lahat ay nasa puso ng tao, wala sa kamay at daliri. Hindi tayo tiyak na maliligtas kung isasara natin ang pinto ng langit sa lahat ng hindi natin kakosa, kakampi o kapanalig, tulad nang hindi tataas ang rating ng kabilang estasyon, kung wala tayong alam gawin kundi siraan ang kabila.

Sabi nga ni Kahlil Gibran, iligtas nyo ako sa isang taong gumagawa ng sariling pader, sa pamamagitan ng paninira ng bakod sa kabila.

Hindi nagiging tama ang isang relihiyon at pananampalataya sa pamamagitan ng pagdedeklarang mali ang lahat ng iba.

Ito ang dapat itangi, itabi at iwaksi … ang namumugad sa puso ng bawat tao … ang kasalanang nag-uugat sa pagnanasa at kawalang kasiyahan sa kung ano ang mayroon kang kaloob ng Poong Maykapal.

Huwag magtangi. Huwag magsaisang-tabi. Magwaksi … mula sa kalooban, hindi sa labasan.

, , , , ,

MATUWID, MARAPAT, TAPAT

In Uncategorized on Setyembre 19, 2015 at 10:50

5bd426449bf1642cd95938da8bcb9117

[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Ika-25 Linggo ng Taon_B

Setyembre 20, 2015

MATUWID, MARAPAT, TAPAT

Angkop na angkop ang sinasaad ngayon ng mga pagbasa. May mga taong matuwid. May taong hindi marapat. At may mga taong tapat.

Ang unang klase ay laging inuusig, tulad ng sinasabi ng unang pagbasa. Tinatambangan sila ng mga tampalasan; sinusubukan at inilalagay sa bingit ng lahat ng uri ng kamalasan.

Nguni’t sila, ayon sa aklat ng Karunungan, ay laging tinutulungan ng Diyos at inililigtas sa kaaway.

Ang ikalawang uri, ayon sa sulat ni Santiago, ay ang mga hindi marapat. Sila ang mga laging pinaghaharian ng inggit, may mga makasariling hangarin tuwina, at pinamumugaran ang isipan ng lahat ng uri ng kaguluhan at masamang gawa.

Pero mayroong ikatlong uri – ang mga ambisyoso at ambisyosa, na kahit walang kaya at hindi marapat, ay ang tingin sa sarili ay likas na karapat-dapat.

Ito ang malaking pinagtalunan ng mga disipulo … Sino raw sa kanila ang pinakadakila?

Kamakailan ay umatend ako ng isang mahalagang pagtitipon. Maraming malalaking tao, mararangal na tao diumano, at mga taong laman ng mga balita ng dyaryo at pinag-uusapan sa mga social media. Sa kintab pa lamang ng sapatos at kinang ng buhok guhit ng piston ng kanilang kasuutan (amerikana), ay talagang masasabi mong tila sila matuwid, tila marapat, at mistulang tapat.

Ang pinaka malaking bisita ay nagtalumpati pa … Bago siya nagsalita ang pakilala sa kanya ay siya raw ang larawan ng integridad … larawan ng katapatan, kabutihang-asal at kakayanan sa larangan ng paglilingkod.

Alumpihit ako sa aking kinauupuan. Bagama’t walang patunay at anumang malinaw na kaso, alam ng marami na ang taong ito ay hindi likas na larawan ng integridad, yamang laman siya ng maraming blog, maraming social media pages at posts, at alam naman ng buong mundo na walang politikong umaamen kailanman sa anumang katiwalian.

Mabuti pa ang mga nagtatalong mga disipulo. Hindi sila kumibo nang tanungin ng Panginoon kung ano ang pinagtatalunan. Mayroon pa silang delikadesa, ika nga. Pero kahit na may delikadesa, palpak at mali pa rin na ang pinagtalunan ay may kinalaman sa kung sino ang mas dakila at higit sa lahat.

Ang tao nga naman … tulad ko, tulad mo, tulad nating lahat … di na nga matuwid ay nag-aakala pang marapat, at nagpipilit makilalang karapat-dapat at tapat.

Kaya nakabibigla ang ginawa ni Kristong Panginoon. Sino ba ang dakila a ver? Digame … quien es el mejor?

Tinawag ang isang bata at pinaupo. Ito ang kadakilaan … ang tumulad sa isang bata, ang kumilos na parang batang walang pagkukunwari, walang pag-aasam nang hindi naman kaya o nararapat, at ang tumulad sa kanyang ang pakay lamang ay sumunod sa kagustuhan ng mga nakatataas sa kanya.

Dagok ito sa akin … Dagok ito sa ating lahat na mga feelingerong ang akala ay sila ay dakila.

Sino ang dakila? Alam na this … walang iba kundi ang handang magpakumbaba at maglingkod, hindi ang mga magagara ang suot at makikinang na sapatos, na tuwing SONA ay parang mga burikak sa palengkeng umaaskad at umaastang parang sila ang pinakamagandang nangyari sa bayan o sa buong mundo.

Tumigil nga tayo! Magbulay-bulay rin pag may time.

Di tayo isinilang na matuwid. Di tayo marapat sa mula’t mula pa liban sa kinasihan tayo ng biyaya mula sa itaas. Hindi tayo nararapat. At ang tanging karapat-dapat ay ang taong nabubuhay nang tapat sa Diyos, sa kanyang kalooban, sa kanyang kauutusan.

Tayo na at tumalima. Tayo na at tumulad sa isang simpleng bata.