frchito

Posts Tagged ‘Iisang Diyos Tatlong Persona’

, , , ,

MALABO BA?

In Uncategorized on Mayo 30, 2015 at 15:00

Miniature_depiction_of_Andrei_Rublev_Trinity

[ANG TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Kapistahan ng Banal na Santatlo

Mayo 31, 2015

MALABO BA?

Marami tayong hindi nauunawaan pero tinatanggap natin. Para sa maraming tao, ang kuryente na ginagamit natin araw-araw ay malayo sa pang-unawa ng tao. Ang alam lamang nila ay tumatakbo ito sa kawad o alambre, at ito ang nagpapatakbo ng lahat ng kasangkapan sa bahay, pati na ang kalan at plantsa.

Kapag tinanong mo ang maalam, maipapaliwanag nila ang electrons, ang positive at negative ions, at iba pa, pero sa mas malalim na pagninilay, mga pangalan lamang ito sa isang misteryong malayo sa pang-unawa ng karamihan.

Hindi rin natin matingnan upang lubos maunawaan ang araw. Pero tanggap natin ang liwanag. Tanggap rin natin ang init nito. Tanggap natin na kung walang araw ay walang buhay. At kahit na anong paliwanag tungkol sa chlorophyll na siyang sumasagap sa sinag ng araw at gumagawa ng pagkain para sa atin, ay ito ang puno at dulo ng lahat … MALABO PA RIN.

Pero malabo man o malinaw, tanggap natin na walang forever! Kahit ang teleseryeng ito ay nagwakas na ,,, sa ayaw nyo man o sa gusto.

Ito rin ang katotohanan tungkol sa Diyos. Malabo! (At kung meron mang nagsasabing malinaw sa kanya ang Banal na Santatlo, eto naman ang sagot ko: E DI WOW!)

Pero may dagdag ako … Hindi lahat ng malabo ay hindi totoo. Tingnan nyo mga pictures ninyo, lalo na yung sinauna pa, na galing sa negatives o sa black and white pa noong panahon ni Mahoma. Malalabo!

Kumain kayo ng shomai na usong-uso ngayon. Alam nyo ba kung ano talaga ang laman? Kahit malabo at puro harina at gawgaw lang na binudburan ng maraming asin, kain pa rin tayo. Tingnan nyo rin ang embutido o ang ngohiong … kahit panay tinapay lang at extenders ang ginamit, takam pa rin tayo.

Hindi natin matingnan ang araw. Pero dama natin ang sinag. Hindi natin matitigan ang araw, pero tanggap natin ang init.

Hindi natin makita ang mukha ng Ama, pero tulad ng sinag ng araw, ay nakita natin si Jesus na kanyang bugtong na Anak. Hindi natin matunghayan ang Ama, pero dama rin natin ang init, na siyang Espiritu Santo.

Iisang Diyos. Tatlong Persona. Diyos Ama. Diyos Anak, at Diyos Espiritu Santo.

Malabo ba? Dapat lang! Sapagka’t kung malinaw ito para sa iyo, ay IKAW NA!

Pero walang tutulad sa Diyos. Walang Diyos kundi Siya lamang. Walang karapat-dapat tumanggap ng luwalhati at papuri liban sa kanya lamang, sapagka’t walang ibang Diyos kundi Siyang nagpakilala nang dahan-dahan sa atin sa kasaysayan. Siya ay Manlilikha. Siya ay Manliligtas. Siya ay mapagpabanal at mapaghatid sa katotohanan.

LUWALHATI SA DIYOS AMA. LUWALHATI SA DIYOS ANAK. LUWALHATI DIYOS ESPIRITU SANTO, IISANG DIYOS, TATLONG PERSONA!

Siya na, wala nang iba!

Advertisement

, , ,

KAHIT NA MATIGAS ANG ULO NG LAHING ITO!

In Catholic Homily, Homily in Tagalog, Lingguhang Pagninilay sa Ebanghelyo, Taon A on Hunyo 16, 2011 at 11:04

Dakilang Kapistahan ng Banal na Santatlo (A)
Junio 19, 2011

Lahat tayong naging suwail at pasaway ay nakauunawa kahit papaano sa pinagdaanan ni Moises. Namuno si Moises sa isang bayang matigas na ang ulo, ay suwail pa, at sadyang pasaway. Alam natin kung gaano kahapdi sa kalooban ang magsumamo sa Diyos para sa kapwa niyang sukdulan na ang tigas ng ulo at pagkamasuwayin: “Isinasamo kong samahan ninyo kami, kahit na matigas ang ulo ng lahing ito.”

Ang paninikluhod ni Moises ay nagbunga. Naging kapiling nila ang Diyos sa kanilang paglalakbay sa ilang – sa anyong ulap sa kasikatan ng araw, o anyong apoy sa kadiliman ng gabi. Ang Diyos ay nagpakilala ng sarili bilang isang Diyos na kaagapay, kasama, katuwang, kaibigan, Panginoon, at Ama!

Alam natin na ang pagpapakilalang ito ng Diyos ay naganap unti-unti, dahan-dahan, at hindi sa isang kisap-mata lamang. Alam rin natin na ang pagkakatawang-tao ni Kristo ay bahagi ng pagpapahayag na ito ng Diyos sa atin. At ito ang naging buod, dulo, at lagom ng Kanyang unti-unting pagpapakilala ng sarili … Siya ay Ama at Maylikha … Siya ay Anak at tagapamagitan … At Siya ay Banal na Espiritu na sugo ng Ama at ng Anak!

Iisa ang tinutumbok nito – ang hiwaga ng Banal na Santatlo! Na ang Diyos ay IISA nguni’t tatlong Persona, iisa sa pagka Diyos nguni’t nagpakilala bilang Tatlong Persona sa kanyang pinakamamahal na bayan.

Hindi na para kultahin ang utak natin upang matumbok ang kaganapan ng hiwagang ito… Sapat na ang malaman na ang Diyos ay kasama natin, kaagapay nating makaitlo … hindi lang bilang manlilikha … hindi lang bilang kapatid at tagapagligtas … hindi lang bilang tagapagkaloob ng mga regalong pang espiritwal… kundi ito at marami pang iba!

Hindi na para sa atin ang pagsikapang ipaliwanag ang hiwagang ang Diyos mismo ang may akda. Hindi na para sa atin upang siyasatin kung paano naging isa ang tatlo, at ang tatlo ay naging isa! Hindi na para sa atin ang magsikap upang lubos na mapagtanto ang isang hiwagang tanging Diyos lamang ang lubos na nakauunawa!

Nguni’t ito ang para sa atin … ang makilala siya bilang isang kaisahan, isang pamayanan, isang pamilya, na tatlo nguni’t hindi iniwan ang kaisahang siyang batayan ngayon ng atin ring kaisahan at pagbubuklod.

Maraming dahilan ang nasa paligid natin upang magkawatak-watak at magkahiwa-hiwalay. Marami tayong dapat pagtalunan at gawing dahilan upang mag-away at magsalungatan. Nandiyan ang kaibahan ng mayaman at mahirap… Nariyan din ang paghihiwalay ng maalam at ng walang pinag-aralan, ng mga taong may tangang impormasyon, at mga taong walang pinanghahawakang anumang impormasyon … mga may internet, at mga ni radio o telebisyon ay wala (o kuryente sa marami pang lugar sa ating bayan!)

Marami tayong hindi pinagkakasunduan. Marami tayong pinagbabangayan. Maraming dahilan upang lalung magka hati-hati dahil sa maraming bagay.

Ngunit ito ang dakilang turo ng kapistahan natin ngayon … sa kabila ng katigasan ng ulo natin, sa kabila ng kamangmangan natin at kawalang pang-unawa, patuloy ang pagganap ng misyon ng Banal na Santatlo upang tayo ay mapag-isa, upang tayo ay magkabuklod, at magkaniig sa iisang Binyag, iisang pananampalataya, iisang Panginoon!

Ito ang pangarap ng Diyos! Ito ang kanyang misyon, layunin, at panagimpan! Ito ang dahilan kung bakit ang panalangin rin ni San Pablo ay ito: “magkaisa kayo at mamuhay nang payapa. Sa gayon, sasainyo ang Diyos ng pag-ibig at kapayapaan.”

Ito rin ang pangarap ni Moises. Kung kaya’t pinagpaguran niya ang pinanagutan ang pagiging lider at propeta. Hindi lamang iyon … maging tagapamagitan pa rin siya. At kanyang hiling ay walang iba kundi ang siya rin hiling niya marahil para sa atin: “Kung talagang kinalulugdan ninyo ako, isinasamo kong samahan ninyo kami kahit na matigas ang ulo ng lahing ito.”

Di maipagkakailang matigas ang ulo natin … hindi lamang pasaway, kundi bagkus makasalanan. Sa kabila nito, pangarap ng Banal na Santatlo ang kaisahang Sila mismo ang unang nagpakita … kaisahang ganap ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo.

Nawa’ y ang pistang ito ay hindi lamang mauwi sa bilangan, o sa walang saysay na pagsisikap maarok ang misteryong antemano ay hindi natin kayang maarok. Nawa’ y mauwi ito sa pagtanggap ng katotohanang mapagligtas – katotohanang dapat maging totoo rin sa buhay natin, na kahit tayo ay matigas ang ulo, ay mahal pa rin tayo ng Diyos Ama, Diyos Anak, at Diyos Espiritu Santo, na bagaman tayo ay makasalanan, ay hinangad ng Banal na Santatlo na makapiling Niya, sa walang hanggang buhay sa langit na tunay nating bayan. Siya Nawa!