[TINAPAY NG SALITA NG DIYOS]

Ika-5 Linggo ng Karaniwang Panahon Taon K

Pebrero 7, 2016

HAMAK NGA O PAYAK, SUBALI’T PINAGPALA

Isa sa mga katangian ni Isaias ay ang pagiging tapat. Walang ere, ika nga. Walang matayog na ambisyon para sa sarili. Tinanggap niya ang katotohanan tungkol sa sarili. At ang katotohanang ito ay tinanggap niya tulad nang pagtanggap niya sa katotohanan tungkol sa Diyos: matayog, banal, at walang katulad o kapantay sa lupa: “Banal, banal, banal ang Panginoong Diyos ng mga hukbo. Ang kanyang kaningningan ay laganap sa sanlibutan.”

Kung paanong ipinagbunyi niya ang Diyos, ganoon din naman na ipinahayag niya ang kanyang pagiging hamak: “Kawawa ako. Marumi ang aking labi at naninirahan sa piling ng mga taong marurumi rin ang labi.”

Hindi rin nalalayo ang makatotohanang pagkilala ni San Pablo sa kanyang sarili: “Sapagkat ako ang pinakahamak sa mga apostol, ako’y di karapat-dapat tawaging apostol, sapagkat inusig ko ang simbahan ng Diyos.”

Kung tutuusin, ito ang kwento ng bawa’t buhay natin … Tulad ng nakararaming mga Pilipino, tayo ay mga simpleng tao, payak ang pinagmulan, at isinilang nang walang kutsarang pilak sa bibig. Kakaunti sa atin ang may lahing hacendero, ika nga. At kung ihahambing sa Diyos, ay sadyang wala tayong anumang puedeng ipagyabang, liban sa ating mga kasalanan.

Subali’t ang salaysay ng buhay ni Isaias at ni Pablo, bilang propeta at apostol ay siya ring dapat maging takbo ng buhay natin. Tulad nila, hamak man o makasalanan; payak man o walang sinasabi sa buhay, tayo ay pinagkalooban ng biyaya ng Diyos … hinirang at tinawag upang gumanap sa isang tungkuling hindi karapat-dapat para kaninuman.

Ganito magmahal at humirang ang Diyos. Ganito siya magbigay-buhay at magtaguyod ng buhay. Wala siyang itinatangi. Hindi siya nadadala ng kung anumang makataong pamantayan liban sa pag-ibig na walang hangganan. Tinawag niya si Isaias. Hinirang niya si Pablo, na dating taga-usig ng simbahan.

At … higit sa lahat, ay hinirang niya ako at ikaw… walang sinasabi sa buhay … walang anumang hibla ng pagiging dapat at kaaya-aya .. walang kaya, walang pangalan, walang anumang posisyong pinanghahawakan.

Iisa lamang ang utos niya ngayon sa atin: “Pumalaot kayo at ihulog ang lambat upang manghuli.”

Wala siyang sinabing tumaas. Wala siyang binanggit tungkol sa pagkakamal ng salapi o pag-angat sa antas ng lipunan. Ang kanya lamang tagubilin ay ang pumalaot at ihulog ang mga lambat.

Hindi nagbago ang kanyang pangaral. Inaasahan niya pa rin ang mga taong tapat … mga taong tumatanggap sa katotohanan … mga taong tanggap rin ang kung sino o ano sila … mga hamak at payak, subali’t pinagpala!