frchito

Archive for Disyembre, 2008|Monthly archive page

, ,

SINA ZAIDO, JESEBEL, GAGAMBINO AT JUAN BAUTISTA: “RUNNER” O “FORERUNNER?”

In Adviento, Homily in Tagalog, San Juan Bautista, Simbang Gabi, Taon B on Disyembre 21, 2008 at 20:51

Ika-8 Araw ng Simbang Gabi
Diciembre 23, 2008

Mga Pagbasa: Malaquias 3:1-4, 23-24 / Lk 1:57-66

scene

Tanyag ngayon ang salitang “runner.” Tulad noong si Lozada ay nakasalang pa sa imbestigasyon sa Senado, kung kailan ang salitang “kalakaran” ay naging talamak at naging bukambibig ng buong bayan, ngayon, ang katagang “runner” ay isa nang salitang malalim na at malawak ang kahulugan kaysa sa orihinal na pang-unawa ng lahat. Madulas tila baga ang “runner” na binabanggit natin. Mahirap mahuli. Mahirap madakip, at lahat na yata ng dahilan sa buong mundo ay naisip na upang makaiwas sa mapanghimasok at mapanghusgang daigdig ng pamamahayag, sindulas din ng pangunahing nakasalang sa eskandalong ito na may kinalaman sa abono.

Dapat sana na ang “runner” ay tutuon lamang sa isang tagapaghatid, isang taong walang ibang dapat gawin kundi ang maghatid ng kung ano mang iniutos sa kanya, tulad ng mga “messenger boy” na nauso sa isang bansa na ang mga kalye ay sala-salabat at buhul-buhol sa trapiko, salamat sa mga bangketang ginawa nang extension ng kung anu-anong mga bagay, tulad ng garahe, tindahan, kulahan, at paradahan ng mga kotseng malaon nang hindi umaandar, salamat din sa mga tsuper na ang akala ay bawa’t pulgada ng makitid nang kalsada ay babaan at sakayan, kung hindi terminal.

Subali’t mayroong mahalagang aral para sa atin hinggil sa tagapaghatid na pinag-uusapan natin. Tunghayan natin ang unang pagbasa …

Sinabi ng Panginoon: “Tingni, isusugo ko ang isang tagapaghatid upang ihanda ang aking daraanan.” Subali’t ang tagapaghatid na binabanggit sa aklat ni Malaquias ay hindi tagapagdala ng pera, ni tagapaghatid lamang ng isang mensahe. Mahalaga ang kanyang papel na gagampanan. Sa katunayan, mayroon pang tila isang anggulo tungkol sa kanyang papel na wari’y nakatatakot. Kasama sa kanyang “job description” ang pagiging parang apoy na nagdadalisay, o gamit ng tagapagtina ng tela, na matapang at nakakamit ang dahilan kung bakit sila ginagamit.

Ang hulang ito, samakatuwid, ay may kinalaman sa isang hindi lamang “runner” kundi “forerunner.” Ang runner ay parang kartero – nagdadala ng mga liham o pahatid. Sa ating panahon, higit pa sa liham ang dala nila … papel din, oo … pero papel na may mga mukhang nakaguhit, papel na kakaiba ang amoy … nakalalasing, nakatutusing, nakabubulag sa sinumang magkapalad tumanggap nito. Ang ganitong runner ay hindi tagapagdalisay. Sa katunayan, may katotohanan sa kasabihang ang pera ay marumi. At hindi ito isang talinghagang dapat pang dukalin nang malalim para maintindihan. Ang nagdadala ng papel na ito ay hindi nakalilinis, hindi nakapagpapalinis, bagkus nakapagdudulot ng susun-susong mga suliranin, tulad ng nangyayari sa mga nakinabang o nakisawsaw sa NBN-ZTE deal, sa fertilizer fund scam, at sa marami pang puro mababaho at umaalingasaw na transaksyon na nagawa sa buong Filipinas.

Ang hula ni Malaquias ay naganap sa katauhan ni Juan Bautista. Kung paanong ang tagapaghatid na binanggit ng propeta ay naging tagapagdalisay, ganuon din ang ginawa ni Juan nang siya ay nabubuhay. Matalas ang kanyang mga pahatid, at masinsin ang pagkakasalansan, kumbaga. Dinalisay niya ang mga daan. Nanawagan siyang patagin ang mga lubak, punuin ang mga guwang, at hawanin ang mga dawagan. Nanawagan siya na ituwid, hindi lang mga landasin, kundi ang mga isipin at gawain ng mga nakikinig sa kanya. Nagpagal siya at nagpilit na dalisayin ang lahat na may kinalaman sa buhay ng sangkatauhang nagupiling sa maraming dantaong pagkakasala at pamumuhay nang malayo sa Diyos.

Malinaw na tagapaghatid siya at tagapagdalisay.

Sa mga nakaraang mga araw, marami tayong mga hindi pinagkakasunduan. Maraming usapin na nakapaghahati-hati sa bayan natin. Nariyan ang House Bill 5043. Nariyan ang cha-cha. Nariyan ang ferlizer fund scam at ang iba pang imbestigayong wala namang napatutunayan at walang kinahihinatnan. Ewan ko sa inyo, pero, sa wari ko’y tanging ang nag-iimbestiga at ang iniimbestigahan lamang ang hindi nakaaalam ng tunay na kasagutan sa isang tanong na alam nang sagutin ng buong bayan. Marami tayong pagkabigo nang pinalaya o pinawalang-sala ang mga taong alam natin ay halos tiyak nang may kinalaman sa maraming tiwaling panukala o gawain.

Sa madaling salita, hindi patag, hindi dalisay, hindi kaaya-aya ang daan at landasin ng ating bayan, mapa politica, mapa lipunang sibil, at mapa-simbahan. Kay raming baku-bako, kay raming liku-liko. Hindi ito kayang sagutan ng pulis pangkalawakan, ni kayang puluputan ng sapot ni Gagambino. Magkaroon man tayo ng isang daang Dyesebel, gumanda man si Betty la Fea (ugly Betty), at magbalik man si Batman, at muli mang mag-away at magtagisan silang dalawa ni Joker (Heath Ledger), ay hindi maaalis ang katotohanang ang landasin ng buhay natin bilang Pinoy, ay baku-bako, sala-salabat, at lubhang masalimuot, tulad ng ating mga kalsada saanmang dako ng kapuluan.

At ang matindi pa ay ito … hindi pa natin nakukuha ang lahat. Naghahanap pa tayo ng masisisi lagi. Naghahanap tayo ng mga ulong gugulong sa gilotin at sa gilitan. Hindi natin napapagtanto na tayong lahat ay kasabwat sa sapot na ito ng kasalanan at katiwalian (mas matindi nga lang at mas masiba ang mga nasa kapangyarihan!)

Malinaw ang papel na dapat gampanan ng tagapaghatid na binabanggit ni Malaquias. Siya at tagapagdalisay. Tinupad ni Juan Bautista ang larawang ito ng propeta. Naghatid siya ng mensahe. Gumawa para sa ika-dadalisay ng lipunan. At ang unang naging kabayaran nito ay walang iba kundi ang kanyang sariling buhay.

Ito ang mataginting na panawagan sa atin. Uhaw na uhaw tayong mga Pinoy sa mga bayani. Iyan ang dahilan kung bakit tayo ay hibang na hibang kay Manny Pacquiao (at ito ay tama lamang). Naghahanap tayo ng maitatanghal na bayani liban sa mga mang-aawit at mga artistang marami ay Americanong hilaw.

Ang aking mungkahi ay ito … pagkakataon na natin upang maging bayani … kahit na hinding hindi tayo itatanghal ng pay per view o ng sports channel. Tayo ay tinatawagan ng Diyos na maging tagapaghatid, tagapagdalisay, at higit sa lahat, tagapagpatunay.

Mahirap itong gawin … Maniwala kayo … ang huli kong balita ay ginilitan ng ulo si Juan Bautista. Hindi siya isang “runner” kundi “forerunner.” Hindi siya lumihis ng landas. Hindi siya nadapa. Hindi siya napuluputan ng sapot ni Gagambino. Pero naging biktima siya ng katumbas ni Dyesebel, na nagsayaw at nagpakana ng kanyang maagang pagpanaw. Isang dakilang tagapagpatunay.

, , ,

BIYAYANG NAGKUKUBLI SA LIKOD NG KAHINAAN

In Adviento, Homily in Tagalog, Mahal na Birheng Maria, Pagninilay sa Ebanghelyo, Simbang Gabi, Taon B on Disyembre 20, 2008 at 15:38

Ika-7 Araw ng Simbang Gabi
Diciembre 22, 2008

Mga Pagbasa: 1 Sam 1:24-28 / Lk 1:46-56

bogorod

Ilang tila magkakasalungat na diwa ang umaagaw ng ating atensyon sa araw na ito. Nandiyan ang diwa ng katandaan, kabaogan, at kadalagahan sa katauhan ni Elizabet, ni Hannah, at ni Maria. Pero ang diwa ng bagong buhay, pagsibol, at pagsilang ay pumupukaw din ng ating pansin at kamalayan.

Kung ating bibigyang-lagom sa dadalawang salita ang mga ito, mananatili lamang ang katagang “buhay” at “kamatayan.” Ito ay dalawang katagang parang langit at lupa; parang kapatagan at kabundukan, o karagatan at katihan … walang iniwan sa dalawang dulo ng isang bato-balani na pinag-usapan natin noong isang linggo.

Ito ang paksa ng mga pagbasa natin ngayon – na puedeng bigyang buod sa kabalintunaang hatid ng Diyos na mapagligtas.

Umaasa tayo sa mga matipuno, malalakas at matikas upang maghatid ng kaligtasan sa atin. Tinitingala ng balana ang mga may kaya, ang may datung, ika nga, ang mga mahaba ang pisi, kumbaga, upang mapalawig ang anumang programa sa lipunan. Walang mananalo sa pagka-Senador na walang makinarya at limpak-limpak na salapi. Walang makapagsusulong ng anumang adhikain nang walang pantustos at pampadulas, ika nga, ng lahat ng programa tungo sa ikapagtatagumpay. Ito ang kalakaran ng mundo at ng pamamaraang maka-mundo.

Pero hindi magandang balita ang lahat ng ito. Kung ito lamang ang daan ng tagumpay, ay wala nang kapag-a-pag-asa ang mga walang datung, ang mga walang kaya, ang mahihina at mahihirap at mga walang posisyon sa lipunan.

Tayo ay pabalik-balik sa Misa sapagka’t mayroon tayong pananampalatayang ang Diyos ay nagwiwika sa atin ngayon, dito, at kung saan man tayo nagtitipon sa Kanyang ngalan. Nag-aasam tayo ng kahulugan sa likod ng tila walang kalinawan sa maraming bagay sa lipunan.

At dito papasok ang katotohanang ang liturhiya, ang pagdiriwang natin sa Simbahan ay isang paraan ng Diyos upang maghatid ng magandang balita. At ang magandang balita ay pumapasaatin sa pamamagitan ng katipunan ng mga banal na aklat na tinatawag nating Biblia, ang pagsasama-sama ng mga banal na sulating natipon ng Inang Simbahan sa pagdaloy ng mahabang panahon at maraming taon.

Isa sa malinaw na daloy ng katotohanang hatid ng Banal na Kasulatan ay ang tema ng tinatawag nating kabalintunaan – mga bagay na tila magkasalungat, magkasangga, at tila kabaligtaran ng isa’t isa. Ano ba ang mga kabaligtarang ito na binabanggit ng mga pagbasa ngayon?

Unahin natin si Hannah. Wala na siyang pag-asang magka-anak. Matanda na siya at lipas na. Nguni’t nagsilang siya ng isang sanggol na si Samuel na naging propeta at tagapaglingkod sa Diyos. Iyan ang tinutumbok ng unang pagbasa.

Tingnan natin ang isa pang babae … si Maria. Wala dapat siyang anak … dalagita … birhen … nakalaan at nakatalaga ang sarili sa Diyos. Subali’t si Maria ang kinasihan ng Espiritu Santo, mula sa itaas, tulad nang nangyari kay Hannah.

Ang kwento ng dalawa ay kwento na pinag-usapan natin sa ikatlong araw – tag-ani sa tag-tuyot! Ang Diyos ay Diyos ng buhay, at hindi kamatayan. At higit pa sa rito, ang kanyang dulot na buhay ay umuusbong at yumayabong mula sa tuod, sa isang suloy, sa tila walang buhay na ugat. Sa likod ng kamatayan ay umuusbong ang buhay. Buhay at kamatayan … Ito ang pangunahing kabalintunaang pahatid ng Kasulatan at Banal na Kasaysayan na pag-aakda ng Diyos.

Masdan natin ang awit ng dalawang babae … pakinggan natin ang nag-uumapaw nilang pasasalamat … Nabakli ang mga sibat ng mga makapangyarihan … pinuksa ng Diyos ang kamatayan at nagkaloob ng buhay … iniangat Niya ang mga mahihina at iniluklok sila kasama ng mga kagalang-galang …

Hindi lamang ito … Pakinggan natin ang dalangin ni Maria … Nagpupuri ang aking kaluluwa sa Panginoon sapagka’t kinasihan Niya ang kanyang alipin. Ang lahat ng salinlahi ay tatawag sa akin bilang pinagpala … Kay haba ng listahan … Pero iisa ang tinutumbok … Ang Diyos ay malapit sa mahihina, sa mahihirap, at sa mga mababa ang loob.

Lubhang kailangan natin sa panahon ngayon ang magandang balitang ito. Bugbog-cerrado na tayo sa balitang masasama kahit saang dako ng daigdig. Kay raming mga masasamang loob na namamayagpag sa lahat halos ng dako ng ating kapuluan. Maraming inosenteng tao ang nadadamay. Ang mga ciudad tulad ng Iligan at iba pa ay sinasagian ng pangamba at takot. Kasama nito ang kabilang pisngi ng katotohanang ang mga makapangyarihan ay patuloy na nagkakamal ng salapi at impluwensiya upang mapangyari ang gusto nila, tulad ng CARP na wala nang ngipin, walang nang saysay, at wala nang kakabu-kabuluhan. Sa ating lipunan, ang mayayaman, ang makapangyarihan, ay silang lalung higit na nagkakamal ng lahat ng kailangan upang umangat pa nang higit pa sa kailangan.

Malinaw ang turo sa atin ng mga pagbasa ngayon. Ang buhay at kamatayan ay nasa kamay ng Diyos, at Siya ay nagkakaloob ng buhay sa kabila ng tila umaatikabong kamatayan o kawalang pag-asa. Si Hannah, si Elizabet, si Maria – mga figura ng taong walang kaya, walang kapangyarihan, walang kapag-a-pag-asang makatao. Sila ang kinasihan ng Diyos. Sila ang pinagpala ng Maykapal. Sila ang iniangat ng Diyos na Diyos ng buhay at hindi kamatayan.
Siya lamang ang makapag-babaligtad sa lahat ng kawalang katarungang naghahari sa mundong ibabaw. At ito mismo ang Kanyang ginagawa … kay Hannah, Elizabet, at Maria noon … sa mga taong matuwid at nagpapakatuwid ngayon … Dulot Niya ay biyayang nagkukubli sa likod ng kahinaan!